Gulasz wieprzowy

Gulasz wieprzowy

Świetne danie na każda okazję. Gulasz można przyrządzać na wiele sposobów i z praktycznie każdego mięsa. W dzisiejszej odsłonie przedstawię wam gulasz wieprzowy przygotowywany na pół wytrawnym winie. 

Składniki

• mięso wieprzowe (jeżeli nie znacie się na mięsie wystarczy zapytać w sklepie o mięso na gulasz)
• wino pół wytrawne
• sól, pieprz, ziele angielskie, liść laurowy, włoszczyzna suszona lub marchewka, czosnek
• maka
• masło

Przygotowanie gulaszu wieprzowego

Mięso kroimy w kostkę i obsmażamy z każdej strony. Zalewamy to wszystko winem i wodą w proporcji pół na pół. Dodajemy wszystkie przyprawy i dusimy do czasu aż mięso będzie miękkie.  Podczas duszenia w razie potrzeby dolewamy wody. Pod koniec duszenia delikatnie redukujemy wywar i zagęszczamy. Do zagęszczania używamy mąki smażonej na maśle. Gulasz świetnie smakuje podawany z kaszą i buraczkami.

Rozmaryn

Rozmaryn

Rozmaryn jako przyprawa i roślina lecznicza znany jest już od starożytności, z tego też okresu pochodzi ciekawa legenda odnosząca się zarówno do jego nazwy, jak i koloru kwiatów. Mówi się, że pierwotnie były one białe, ponieważ jednak Matka boska jeszcze przed narodzinami Jezusa zawiesiła na krzewie swój niebieski płaszcz – ich kolor się zmienił. Z tego tez powodu w wielu językach (w tym i w polskim) nazwa krzewu nawiązuje do tego wydarzenia.

To jednak nie piękna legenda, ale właściwości prozdrowotne i niepowtarzalny smak przyczyniły się do tego, że przez ponad dwa tysiące lat rozmaryn nie tylko nie stracił na popularności, ale przeciwnie – nadal jest stosowany z powodzeniem zarówno w medycynie ludowej, jak i w kuchniach na całym świecie. Okazuje się przy tym, że zapach, smak i właściwości lecznicze idą ze sobą w parze przyczyniając się do coraz większej popularności przyprawy.

Tym, co sprawia, że po rozmaryn jest wykorzystywany zarówno przez szefów kuchni, jak i przez osoby, które nie znają się na arkanach sztuki kulinarnej jest przede wszystkim jego pozytywny wpływ na procesy trawienne. Rozmaryn pomaga pacjentom zmagającym się z problemem niewydolności dróg żółciowych i może być z powodzeniem stosowany jako środek zaradczy wykorzystywany podczas wzdęć i zaparć. Okazuje się jednak, że przypadłości związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu pokarmowego nie są jedynymi, z którymi radzi sobie rozmaryn. Ziele zalecane jest również pacjentom zmagającym się z częstymi infekcjami oskrzeli, wspiera również osoby, które zimą nie radzą sobie najlepiej z chronicznym zmęczeniem, infekcjami grypowymi oraz z dolegliwościami związanymi z nosem i gardłem.

Rozmaryn ceniony jest również ze względu na swój niepowtarzalny zapach i to właśnie on przyczynia się do jego szeregu zastosowań kulinarnych. Cenią go zarówno amatorzy dań jednogarnkowych, jak i osoby chętnie sięgające po gulasze, rozmaryn znakomicie sprawdza się jednak również jako przyprawa wzbogacająca zapach i smak zup, a nawet jako dodatek stanowiący urozmaicenie dań z grilla.

O jakości rozmarynu jako przyprawy decyduje przede wszystkim jej wiek. Rozmaryn stosunkowo szybko przestaje zachwycać swoim aromatem, jeśli więc nie zbieramy go samodzielnie, starajmy się nie wybierać tych produktów, które zwracają na siebie uwagę ze względu na choćby lekko zwiędłe liście, nie zda się on nam bowiem na wiele.

Tarta z owocami i kremem

Tarta z owocami i kremem

Przygotowania zaczynamy od wykonania ciasta na tartę. Przepis na ciasto na tartę znajdziecie tutaj.

Składniki kremu

- śmietan kremówka 200ml
- serek mascarpone 250g
- cukier puder 2 łyżki (może być więcej zależy jak słodkie ma być)

Śmietanę ubijamy z cukrem pudrem na sztywno. Do ubitej śmietany dodajemy serek mascarpone i dalej miksujemy. Jak już wszystko się połączy powinno być sztywne i wyglądać jak niżej.

Najbardziej lubię tartę w takim wydaniu z sezonowymi owocami takimi jak maliny, jagody i poziomki. Niestety sezon na nie się skończył. Do dyspozycji mamy jednak wiele innych. Ja dziś zaproponuje wam winogrona i mandarynki.  Wpierw tartę smarujemy kremem i na nie układamy owoce.

Ciasto na Tartę

Ciasto na tartę

Tarta to jedno z najprostszych ciast. Można je podawać na wiele sposobów, na słodko, na słono, z mięsem, z kremem.. W tym wpisie dam wam niezawodny przepis na kruche ciasto czyli ciasto na tartę.

Składniki ciasta na tartę

300 gram maki

200 gram masła

dwa żółtka

Przygotowanie

Składniki mieszamy ze sobą wyrabiając na jednolita masę. Ciasto na tartę można przyprawić w zależności od tego z czym będzie podawana.  Jak robię tartę na słodko do ciasta dodaję ok 100 g cukru pudru, jeżeli robię tartę z mięsem często dodaję odrobinę rozmarynu. Gdy ciasto jest już gotowe wkładamy je do lodówki. Gdy zrobi się zimne i stężeje wykładamy je na blachę i pieczemy. Tartę należy piec w temperaturze 180 stopni do momentu aż się zarumieni. 

Twarożek ze szczypiorkiem i rzodkiewką

Twarożek ze szczypiorkiem i rzodkiewką

Przepis na twarożek jest banalny i każdy wie jak go zrobić. Potrzebne nam będzie ser biały półtłusty, rzodkiewka, szczypiorek, sól pieprz i oczywiście śmietana, ja używam 18%.

Ser biały wrzucamy do miski, dodajemy śmietanę wedle uznania. Wszystko mieszamy dodając sól i pieprz do smaku. Na koniec wsypujemy posiekany szczypiorek i startą na grubych oczkach rzodkiewkę.

Wszystko mieszamy i ewentualnie doprawiamy do smaku. Twarożek ze szczypiorkiem i rzodkiewką to wspaniała propozycja na śniadanie lub kolację. Jest toteż bardzo dobra przekąska.

Śledzie w oliwie

Śledzie w oliwie

Takiego przepisu na śledzie nie znacie jeszcze. Będziecie zadziwieni ich smakiem i trwałością. Mogą leżeć bardzo długo. U mnie najdłużej przeleżały kilka miesięcy, a potem je zjadłem. Robiłem je masowo około 20 kg hehe. Lubię je bardzo. Poniżej przepis na śledzie w oliwie ale porcja nieco mniejsza :).

2 paczki śledzi typu Matjas pokroić na kawałki o długości ok. 2 do 3 cm.

3 pokrojone w plasterki cebule zalać w rondelku 1/4 szklanki octu zmieszanego

z 1/5 szklanki wody ( cebule nie muszą być całkowicie pokryte płynem ). Dodać

2 listki laurowe i 3 do 5 ziarenek ziela angielskiego i tyle samo pierzu. Zagotować. Płyn odlać.

W szklanym naczyniu przekładać warstwami cebulkę  z przyprawami i śledzie.

Dolną i górna warstwę powinna zająć cebulka.

Zalać oliwą z oliwek (może być też olej słonecznikowy czy rzepakowy) tak by przykryła całość potrawy

Po skonsumowaniu śledzi pozostałą oliwę można ponownie wykorzystać do kolejnej partii śledzi.

Chili

Chili

Jeszcze kilkanaście lat temu podchodziliśmy z pewną ostrożnością do papryczki chili używanej jako przyprawa w krajowej kuchni. Owszem, nie mogliśmy utrzymywać, że nie odpowiada nam jej ostry smak, obawialiśmy się jednak, że to co smaczne nie zawsze jest zdrowe. Naszą niewiedzę uzupełniały stereotypy, przez długi okres papryczki chili cieszyły się więc złą sławą. Dziś wiemy jednak, że jest to sława niezasłużona, ostre przyprawy mogą bowiem nie tylko poprawić smak potraw, ale również utrzymać nasz organizm w dobrej kondycji.

 O dodawaniu papryczki chili do potraw powinny pomyśleć przede wszystkim te osoby, które zmagają się z problemem nadwagi. Oczywiście, ostry smak kolejnych posiłków nie zastąpi ćwiczeń fizycznych i nie przyczyni się do tego, że nagle wygaśnie nasza zgubna miłość do słodyczy. Nie ulega jednak wątpliwości, że papryczki chili przyspieszają tempo, w jakim odbywa się przemiana materii, a tym samym sprawiają, że spalanie zbędnych kalorii odbywa się znacznie szybciej niż ma to miejsce wówczas, gdy unikamy ostrej przyprawy. Nie tylko nadwaga może nas jednak skłaniać do tego, aby sięgać po papryczki chili, badania naukowe potwierdzają bowiem, że przyprawa ułatwia proces oczyszczania górnych dróg oddechowych, wzbogaca organizm o niezbędne mu witaminy, a nawet sprawia, że cieszymy się uczuciem orzeźwienia, przyczynia się bowiem do bardziej intensywnego pocenia się organizmu. Papryczki chili są również zalecane w profilaktyce antynowotworowej, nie szkodząc przy tym również pacjentom zmagającym się z problemami kardiologicznymi i problemem zbyt wysokiego cholesterolu.

W zależności od naszych upodobań w kuchni możemy stosować zarówno świeże, jak i suszone papryczki chili. Te ostatnie są zalecane zwłaszcza osobom, które nie są jeszcze pewne tego, czy ostra kuchnia przypadnie im do gustu, w postaci proszku bardzo długo zachowują bowiem nie tylko swój smak i aromat, ale również właściwości odżywcze. Wśród potraw, które nie mogą obyć się bez tej przyprawy wymienia się przede wszystkim te, które pojawiają się w kuchniach orientalnych, warto jednak zwrócić uwagę na to, że papryczki chili możemy wykorzystywać z powodzeniem przyprawiając w ten sposób drób, potrawy z mięsa wieprzowego, a nawet ryż i kaszę. Początkowo warto serwować niewielkie jej ilości, nasze podniebienie musi bowiem przyzwyczaić się do ostrego smaku przyprawy.

Liść laurowy czyli wawrzyn szlachetny

Liść laurowy

Wawrzyn szlachetny zdecydowanie lepiej znany nam liść laurowy w stanie dzikim jest spotykany w obszarze śródziemnomorskim, a granicą jego pojawiania się są południowe Alpy. Nie oznacza to jednak, że nie mamy z nim do czynienia również w innych częściach Europy i świata, wpływ na jego popularność ma przy tym zarówno działanie prozdrowotne, jak i walory smakowe.

W zależności od odmiany i miejsca występowania wawrzyn szlachetny może być zarówno wiecznie zielonym krzewem, jak i drzewem. Jego najwyższe egzemplarze sięgają nawet dziesięciu metrów, mamy przy tym do czynienia z rośliną długowieczną, która jest w stanie przetrwać nawet sto lat. Atrakcyjność wizualna wawrzynu przyczynia się do tego, że mamy w jego przypadku do czynienia z rośliną ozdobną, która wykorzystywana jest przede wszystkim przez te osoby, które liczą na poprawę wizerunku żywopłotu. Na duże znaczenie liścia laurowego wpływają jednak przede wszystkim jego walory prozdrowotne oraz szereg zastosowań kulinarnych.

W medycynie ludowej napary z wawrzynu szlachetnego są stosowane już od stuleci. Zapisywano je przede wszystkim pacjentom, którzy mieli problemy z utrzymaniem właściwego krążenia krwi, liść laurowy znany był jednak również jako roślina chroniąca wątrobę i działająca kojąco na układ nerwowy. Od wawrzynu nie stroni jednak również ani medycyna konwencjonalna, ani kosmetologia, jest on bowiem wykorzystywany zarówno do produkcji odprężających i pobudzających płynów do kąpieli, jak i maści oraz esencji pomagających pacjentom zmagającym się z bólami reumatycznymi.

Sztuka kulinarna docenia przede wszystkim charakterystyczny gorzkawy i ostry smak wawrzynu, dzięki któremu możemy mówić w jego przypadku o przyprawie wzbogacającej serwowane potrawy, ożywiającej je i nadającej im wyrazistości. Osoby, które wiedzą wiele na temat smacznych potraw radzą jednak, aby liść laurowy był stosowany z umiarem, a po przygotowaniu usuwany z potrawy. Jeśli o tym zapomnimy – gorzki smak zdominuje przygotowany przez nas posiłek i przyczyni się do tego, że jego walory ulegną pogorszeniu.

Liść laurowy najczęściej wykorzystywany jest wówczas, gdy zależy nam na poprawie smaku zup. Warto jednak pomyśleć o nim także podczas peklowania mięs oraz marynowania grzybów. Przyprawa ta jest znana ze swojego pozytywnego wpływu na wątrobę, nie powinno więc zabraknąć jej w potrawach ciężkostrawnych, takich, jak choćby bigos i gulasz.

Majeranek

Majeranek

Pochodzący z basenu Morza Śródziemnego majeranek współcześnie jest rośliną rosnącą dziko jedynie na terenie Cypru oraz Turcji. Jako roślina uprawna majeranek spotykany jest jednak niemal w każdym zakątku świata, jego właściwości lecznicze i walory smakowe są bowiem powszechnie znane i doceniane. Co ciekawe, po majeranek sięga także przemysł kosmetyczny wykorzystując zielę tak do produkcji mydeł, jak i perfum.

Sama roślina osiąga do pięćdziesięciu centymetrów wysokości i charakteryzuje się wzniesionymi, silnie rozgałęzionymi łodygami. Kwitnie od lipca, a jego aktywność notowana jest aż do momentu, w którym pojawiają się pierwsze przymrozki. 

O majeranku wyjątkowo pozytywnie wypowiadają się zwolennicy medycyny ludowej, mają przy tym podstawy do niemałego zadowolenia. Najbardziej popularną właściwością rośliny jest pomoc chorym zmagającym się ze schorzeniami układu pokarmowego, w tym zwłaszcza z nieżytem żołądka, majeranek znany jest jednak i z tego, że reguluje procesy trawienne, a duża zawartość garbników w jego składzie przyczynia się do tego, ze mówimy o nim jako o środku, którego podawanie zalecane jest pacjentom zmagającym się z biegunkami. Cennym z punktu widzenia medycyny jest również olejek eteryczny uzyskiwany z tej rośliny, często wykorzystuje się go podczas inhalacji łagodzących objawy i skutki chorób górnych dróg oddechowych. Spora popularnością cieszą się również herbatki z majerankiem w swoim składzie, potwierdzono bowiem, że maja one działanie uspokajające.

W kuchniach świata wykorzystuje się przede wszystkim rozdrobnione ziele majeranku, jego walory smakowe łączą się przy tym z leczniczymi, dodawane jest ono bowiem przede wszystkim do potraw ciężkostrawnych. Majeranek idealnie komponuje się z grochówką, zupą fasolową i innymi potrawami powstającymi z wykorzystaniem roślin strączkowych, sporą popularnością cieszy się jednak i wówczas, gdy przedmiotem naszego zainteresowania jest sztuka przyprawiania tłustych mięs. Mówi się, że majeranek powinien być stosowany przede wszystkim w zestawieniu z solą i pieprzem, jeśli jednak używa się go oszczędnie przypadnie jednak do gustu i wówczas, gdy pojawi się w otoczeniu szałwii, rozmarynu oraz tymianku. Samo ziele powinno być przechowywane w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w takim stanie zachowuje bowiem trwałość nawet do dwunastu miesięcy.

Szafran

Szafran

Znany jako najdroższa przyprawa świata szafran pochodzi najprawdopodobniej z Europy Południowo-Wschodniej, choć nie brakuje także dowodów na to, że jego ojczyzną są tereny dzisiejszej Azji Mniejszej. Nie jest znana jego forma dzika, tradycja uprawy szafranu jest jednak wyjątkowo bogata i datuje się już na czasy, w których najważniejszym państwem świata był starożytny Egipt. Co ciekawe, już w tym najwcześniejszym okresie szafran był uprawiany nie tylko ze względu na jego walory smakowe, ale również ze względu na to, że sprawdzał się jako barwnik, roślina szybko stała się przy tym jednym z elementów rytuałów religijnych (do dziś wykorzystywana jest w tym celu w hinduizmie). Obecnie potentatem w produkcji szafranu jest Turcja.

Jako przyprawę szafran charakteryzuje cierpki smak i zapach zbliżony do tego, jaki posiada skoszona trawa. Charakteryzuje go również delikatny metaliczny połysk sprawiający, że często mówi się także o jego walorach wizualnych. Dziś stosuje się go w kuchniach całego świata przede wszystkim ze względu na walory smakowe, sięgając po szafran powinniśmy mieć jednak również świadomość tego, że mamy do czynienia z przyprawą o walorach prozdrowotnych. W przeszłości szafran podawano między innymi chorym zmagającym się z czarną ospą. Dziś tak poważne choroby można leczyć wykorzystując zdobycze medycyny konwencjonalnej, szafran nadal chwalony jest jednak przez pacjentów zmagających się z rozstrojem żołądka. Coraz częściej można również zapoznać się z wynikami badań naukowych potwierdzający, że regularnie stosowana przyprawa nie tylko powstrzymuje starzenie, ale również może być jednym z elementów profilaktyki antynowotworowej.

Jedna z ciekawszych właściwości szafranu wykorzystywanych w sztuce kulinarnych jest barwienie potraw i nadawanie im pomarańczowego odcienia. Z tego względu do możliwości szafranu chętnie odwołują się cukiernicy, a także producenci curry, serów, a nawet napojów alkoholowych. Często wykorzystywany jest również jako przyprawa poprawiająca smak ryżu i właśnie w takiej postaci szafran pojawia się w wielu potrawach narodowych podawanych nie tylko w Europie (Hiszpania), ale również w Azji (Iran). Wysokie koszty produkcji szafranu przyczyniają się do tego, że nie zawsze możemy otrzymać go w czystej postaci, powszechną praktyką jest zaś mieszanie szafrany z kurkumą, a w dalszej kolejności również z krokoszem.

Kurkuma

Kurkuma

Zwana niekiedy szafranem indyjskim kurkuma jest rośliną, która najlepiej czuje się na terenie Azji Południowej. To właśnie tam po raz pierwszy zainteresowano się jej walorami smakowymi, tam też podjęto pierwsze próby znajdowania dla niej praktycznych zastosowań. W Polsce roślina ta niekiedy nazywana jest także ostryżem długim, a tradycja stosowania jej jako przyprawy nie jest wcale krótka również w odniesieniu do naszej rodzimej kuchni.

Co ciekawe, sztuka kulinarna nie jest jedyną, która zainteresowała się unikatowymi właściwościami kurkumy, mówimy bowiem o roślinie, o której z ożywieniem wypowiadają się także osoby zawodowo zajmujące się kosmetologią. Kurkuma wykorzystywana jest przede wszystkim jako składnik umożliwiający barwienie szminek, jest jednak obecna także w podkładach pod makijaż oraz w płukankach do włosów. Znają ją również panie, które cenią sobie orientalne zapachy perfum, olejek z kurkumy jest bowiem wyjątkowo często jednym z ich składników.

Znacznie bardziej interesujące wydają się jednak właściwości lecznicze kurkumy, można bowiem przypuszczać, że nie pozostawały one bez wpływu na jej popularyzację najpierw w kuchni indyjskiej, a następnie również w kuchniach w innych częściach świata. W tym kontekście zwraca się uwagę przede wszystkim na jej działanie rozkurczowe, żółciotwórcze oraz bakteriobójcze, indyjska medycyna ludowa docenia jednak kurkumę również ze względu na jej właściwości przeciwzapalne. Jako przyprawa kurkuma jest ceniona przede wszystkim dlatego, że pobudza wątrobę do produkowania większej ilości żółci, można więc podawać ją w połączeniu z bardzo ostrymi potrawami mając pewność, że ułatwi ich trawienie. Występujący w kłączach kurkumy żółty pigment znany jest również jako przeciwutleniacz, zwolennicy przyprawy zwracają zaś uwagę i na te wyniki badań, które potwierdzają, że kurkuma z powodzeniem może być stosowana zarówno w profilaktyce antynowotworowej, jak i jako środek przeciwdziałający chorobie Alzheimera.

W kuchni polskiej kurkuma przyjęła się jako jedna z przypraw, którą dodaje się do makaronów, ryżu, kaszy oraz różnego rodzaju mięs, jej ciekawym smakiem i oryginalnymi właściwościami można jednak cieszyć się i wówczas, gdy doda się ją do gotowanych ziemniaków. Niewielkie ilości kurkumy nie przyczyniają się do zmiany smaku potraw, dają im jednak piękne żółte zabarwienie.

Sól kuchenna

Sól kuchenna

Sól kuchenna (będąca w rzeczywistości chlorkiem sodu w niemal czystej postaci) to przyprawa kuchenna o imponujących tradycjach. Pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą jeszcze ze Starego Testamentu, czytamy w nim przy tym przede wszystkim o znaczeniu soli jako ofiary, a nie jako przyprawy. Rzeczywiście, zanim zaczęliśmy się nią delektować, sól zrobiła ogromną karierę jako środek płatniczy wysoką cenę osiągając nie tylko w starożytności, ale i w epokach znacznie późniejszych. O tym, że ma ona właściwości lecznicze jako pierwsi przekonali się Hebrajczycy, Rzymianom zaś zawdzięczamy odkrycie tego, że mówimy o przyprawie posiadającej znakomite właściwości konserwujące.

Choć historia soli jest niezwykle bogata, a jej ogromne znaczenie nie jest możliwe do zakwestionowania, współcześnie nie wszyscy uznają się za jej zwolenników. Wiele mówi się o leczniczych właściwościach soli (moda na seanse w grotach solnych dotarła również do Polski, lekarze nie mają zaś wątpliwości, co do tego, że wspomniane seanse mogą zagwarantować nam nie tylko dobre samopoczucie, ale i zmniejszenie problemów z układem oddechowym), zwraca się jednak uwagę i na to, że jest to przyprawa, która powinna być stosowana z umiarem.

Sód będący najważniejszą częścią składową soli kuchennej odpowiada za prawidłową gospodarkę wodną organizmu, nie można więc utrzymywać, że unikanie soli jest wskazane. Nadmiar jednak oznacza wstrzymanie wody w organizmie, problemy z jego regularnym oczyszczaniem oraz przybieranie na wadze. 

Niektóre właściwości soli potrafią zaskoczyć nawet największych kucharzy. Okazuje się, że można dodawać ją nie tyko do ciast, makaronów oraz mięsa. Odrobina soli wzmacnia smak kawy, herbaty, czekolady oraz kakao, doprawienie nią potrawy sprawia zaś, że osoby kosztujące jej mają lepszy apetyt i nie zapominają o popijaniu posiłków odpowiednią ilością wody. Sól kuchenna przyda nam się zresztą nawet wówczas, gdy nie zajmujemy się przygotowywaniem posiłku, okazuje się bowiem, że znana jest również z umiejętności radzenia sobie z wieloma rodzajami plam, którym nie jest w stanie sprostać nawet solidny proszek do prania.

Pieprz

Choć pieprz nie jest już, tak jak to miało miejsce w średniowieczu, wyłącznie przyprawą królów i magnatów, nadal wzbudza bardzo duże zainteresowanie smakoszy. Jego upowszechnienie się wcale mu zresztą nie zaszkodziło, w kuchniach świata pieprz jest bowiem obecny nie z uwagi na swoją elitarność, ale dlatego, że potrafi uratować każdą potrawę wyostrzając jej smak i nadając jej wyrazistości. Warto zresztą zwrócić uwagę na to, że zalet pieprzu jest zdecydowanie więcej, a liczba jego rodzajów może przyprawić o zawrót głowy.

Ojczyzną pieprzu są te tereny, na których panuje klimat równikowy i zwrotnikowy, na uwagę zasługuje zaś i to, że na świecie wyróżnia się blisko 700 jego rodzajów. Wszystkie posiadają swoje oryginalne właściwości i znaczące rzesze zwolenników, gdybyśmy jednak mieli wskazać na rozwiązanie cieszące się największym powodzeniem w kuchni świata, z pewnością byłby to pieprz czarny. 

Ojczyzną pieprzu czarnego są Indie, jest on jednak uprawiany również w innych krajach, w których panuje klimat tropikalny. Dla jego hodowców kluczowe znaczenie mają owoce, to bowiem właśnie z nich produkuje się pieprz przyprawowy. Co ciekawe, to właśnie okres zbioru i stan owoców mają największy wpływ na to, jak smakować będzie pieprz. Klasyczny pieprz czarny powstaje zatem z wykorzystaniem owoców niedojrzałych, fermentowanych oraz suszonych, gdy zaś owoce będą bardziej dojrzałe – rezultatem starań hodowcy będzie łagodniejszy pieprz biały.

Wśród zalet pieprzu wskazuje się przede wszystkim na to, że pobudza on apetyt przyczyniając się jednocześnie do zwiększonego wydzielania soków trawiennych. Od niedawna zwraca się jednak uwagę i na to, że może być on pomocny również wówczas, gdy musimy stoczyć walkę z otyłością. Wśród zalet pieprzu wymienia się między innymi regulację pracy systemu trawiennego, usuwanie z organizmu resztek pokarmów oraz oczyszczanie ciała, lekarze zwracają zaś uwagę i na jego działanie moczopędne pozwalające osobom będącym na diecie pozbyć się nadmiaru wody z organizmu.

Przepis na bigos

Bigos niby takie proste danie a nie każdy wie jak go przyrządzić. Dziś przedstawię wam swój niezawodny przepis na bigos.

Składniki na bigos
- główka kapusty
- kapusta kiszona (można się obyć bez niej - to kwestia tego co lubimy. Ja zwykle jej nie daję ale co do zasady proporcję pół na pół)
- żeberka - najlepiej wędzone
- biała kiełbasa (może być zwykła)
- marchewka
- przecier pomidorowy
- sól, pieprz, kminek, czosnek, majeranek, suszona włoszczyzna

Przygotowanie bigosu

Kapustę szatkujemy. Do dużego garnka wlewamy wodę tyle by zakryć żeberka i zaczynamy gotować. Jak woda się zagotuje zaczynamy dodawać kapustę. Nie przejmujcie się tym że cała kapusta nie zmieści się do garnka. Podczas gotowania zmniejszy swoją objętość - wtedy dosypiecie następną porcję. Gdy już cała kapusta jest w garnku dodajemy marchewkę, kiełbasę i resztę przypraw. Bigos gotujemy do czasu aż kapusta będzie miękka. Pamiętajcie bigos jest najsmaczniejszy na drugi dzień.

Pierogi ruskie

Pierogi ruskie to jedne z moich ulubionych potraw. Jest oczywiście masa przepisów i wariacji na ten temat - ja pokarze wam swój.

Na początek potrzebne nam jest ciasto na pierogi, pisałem o tym już w poprzednich wpisach - ciasto na pierogi.

Składniki na farsz:
- ser biały półtłusty lub tłusty
- ziemniaki gotowane
- cebula
- jajko
- sól, pieprz

Przygotowanie farszu na pierogi ruskie zaczynamy od ugotowania ziemniaków. Celowo nie pisałem ile potrzeba nam ziemniaków, a ile sera. Ja korzystam z następującej proporcji - jak ugotuje ziemniaki dziele je na trzy części i tyle ile ma jedna część daję białego sera. Cebulę kroję w kostkę i szklę na patelni. Wszystkie składniki mieszam ze sobą, wyrabiam i do smaku dodaję sól i pieprz. Przy próbowaniu farszu na pierogi ruskie musimy czuć posmak pieprzu.
Pierogi podaję w zależności od dnia tygodnia albo z pod smażoną cebulą lub ze skwarkami z tłustego boczku lub słoniny i pod smażoną cebulą.

Ciasto na pierogi

Ciasto na pierogi jest podstawowym ciastem w kuchni polskiej. Mój przepis można zmodyfikować poprzez rezygnację z jajka. Ciasto także będzie smaczne ale jest to tylko propozycja dla osób uczulonych, można je także zastąpić jajami przepiórczymi.

Składniki

- pół kilograma mąkki

- szklanka ciepłej wody

- jajko

- sól

Przygotowanie

Mąkę przesiewamy do miski. Woda powinna być bardzo ciepła, ale nie za bardzo, chodzi o to by jajko się nie ścięło. Wodę mieszamy z jajkiem i wlewamy do miski z mąką, dodajemy sól. Wyrabiamy ciasto. Ciasto należy długo wyrabiać. Powinno być elastyczne inie kleić się do rąk. W kolejnych postach będę pisał o farszach do pierogów. 

Suflet czekoladowy

Suflet czekoladowy to coś czym mogę zajadać się bez końca. Dziś mój sprawdzony przepis na suflet czekoladowy z papryczką jalapeno

Do przygotowania sufletu potrzebujemy:

2 jajka
50 g czekolady gorzkiej (dobrze jak jest wysokiej jakości - dużo kakao)
50 g czekolady mlecznej (każda dobra ale im lepsza tym lepiej najważniejsze by była to czekolada )
płaska łyżka cukru
pół papryczki jalapeno ewentualnie chili
25 g masła (musi być masło nie margaryna)

Czekoladę mleczną i gorzką rozpuszczamy - najlepiej się to robi w misce podgrzewanej w kąpieli wodnej. Gdy czekolada nam się rozpuszcza foremki do sufletu smarujemy masłem i obsypujemy cukrem tak by poprzyklejał się do masła.

Gdy już czekolada nam się rozpuści mieszamy ją z masłem(25g). Papryczkę obieramy ze skórki, pozbywamy się pestek i bardzo drobno kroimy, na sam koniec można ją po rozgniatać. Rozbijamy jaja i oddzielamy białka od żółtek. Z białek ubijamy pianę. Do żółtek dodajemy papryczkę, cukier(płaska łyżka) i czekoladę i pianę z białek - wszystko mieszamy. Przed dodaniem czekolady do masy mieszamy ją z łyżką piany z białek.

Tak przygotowane ciasto pieczemy w foremkach wypełnionych do wysokości trzech czwartych, przez 12 minut w temperaturze 180 stopni.

.

Zupa gulaszowa

Przepis na zupę gulaszową

Zupa gulaszowa to bardzo pożywne danie, doskonale nadające się na chłodne, zimowe wieczory. Jej przygotowanie nie jest trudne: do podsmażonej cebuli dodajemy na patelni pokrojone w kostki mięso wołowe oraz przyprawiamy papryką i kminkiem. Całość należy dusić przez około 20 minut, a następnie zalać gorącą wodą. Po około 30 minutach gotowania dodajemy również pokrojoną w kostkę paprykę oraz pomidory z puszki – można zastąpić je zwykłym przecierem pomidorowym. W wielu wariantach tego przepisu dodaje się także pokrojone w drobną kostkę ziemniaki. Na koniec należy gotować całość pod przykryciem, aż mięso stanie się miękkie.

Zupa pomidorowa

Zupa pomidorowa

Zupa pomidorowa należy do najpopularniejszych zup w naszym kraju – jest ona smaczna, pożywna, a ponadto bardzo łatwa w przygotowaniu. Na samym początku przygotowujemy wywar z mięsa, do którego w czasie gotowania dodajemy pokrojone warzywa: marchewkę oraz pietruszkę. Po około 20 minutach gotowania stopniowo dodajemy przecier pomidorowy, a następnie całość zagęszczamy śmietaną. Po doprowadzeniu do wrzenia doprawiamy solą i pieprzem dla smaku. Zupę można podawać z makaronem lub ryżem, a także dodawać do niej wiele innych składników, takich jak zielona pietruszka czy koperek – jest to doskonały i szybki w przygotowaniu obiad dla każdego.

Zupa wołowa

Doskonała zupa wołowa

Przygotowanie pysznej zupy wołowej nie wymaga od nas żadnych większych umiejętności czy wysiłku, a jest to równocześnie wspaniałe, pożywne danie. Potrzebna będzie nam przede wszystkim wołowina oraz boczek, które należy dokładnie pokroić i podsmażyć. Następnie gotować z pokrojonymi pomidorami z puszki przez około 40 minut, po czym dodać pokrojone, podsmażone warzywa. Doskonale sprawdza się tu cebula i czosnek, choć można dodać na przykład papryczki chilli. Ostatnim składnikiem jest czerwona fasola z puszki, którą po odsączeniu dodajemy na końcu, i razem z przyprawami gotujemy jeszcze przez kilkanaście minut.

Sernik Tradycyjny

Przepis na tradycyjny sernik

Sernik należy do najpopularniejszych oraz najbardziej tradycyjnych wypieków w naszym kraju. Występuje on w wielu odmianach, ale na początku spróbujmy przygotować tę najbardziej podstawową z nich. Przygotowanie masy zaczynamy od oddzielenia żółtek jaj i białek – białka ubijamy na pianę, a żółtka ucieramy z cukrem pudrem. Następnie dodajemy twaróg i pianę, i wszystko mieszamy na jednolitą masę. Wykładamy ciastem tortownicę i układamy na niej przygotowaną masę, a następnie pieczemy przez około godzinę w temperaturze 200 stopni. Jest to prosty i łatwy w przygotowaniu deser dla każdego z nas, który zawsze zachwyca swoim wspaniałym smakiem!

Przepis na szarlotkę

Przepis na szarlotkę

Na pewno każdy zgodzi się co do tego, że szarlotka jest jednym z najlepszych deserów na dosłownie każdą okazję.

Ciasto na szarlotkę

Potrzebujemy 2 szklanki mąki, łyżeczkę proszku do pieczenia, pół kostki margaryny, pół szklanki cukru, cukier waniliowy,  2 łyżki kwaśnej śmietany i dwa jajka. 

Margarynę siekamy z mąką, dodajemy resztę składników, wyrabiamy na jednolitą masę i odstawiamy do lodówki

Sposób przygotowania

Przygotowanie jest bardzo łatwe: obieramy i kroimy jabłka, a następnie lekko podsmażamy z cukrem wanilinowym. Następnie przygotowujemy ciasto, również z dodatkiem cukru waniliowego, i odkładamy je na około godzinę do lodówki. Przygotowujemy pianę z białek 3 jaj, stopniowo dodając do niej pozostały cukier. Na wyjęte z lodówki ciasto nakładamy równomiernie jabłka, a całość pokrywamy przygotowaną pianą. Pieczemy przez około godzinę w piekarniku rozgrzanym do 175 stopni, a na koniec całość posypujemy cukrem pudrem lub podajemy z lodami.

Szybki makowiec dla każdego

Szybki makowiec dla każdego

Makowiec może być doskonałym ciastem na dosłownie każdą okazję, a z pomocą naszego przepisu przygotujesz go w ciągu kilkunastu minut. Wystarczy tylko zmiksować masę makową razem ze zmielonymi wcześniej migdałami, powoli dodając 2 jajka. Po dodaniu wszystkich jajek dorzucamy kolejne składniki: rodzynki, orzechy, morele albo skórkę pomarańczy – wszystko według naszego uznania. Do przygotowanej wcześniej tortownicy wkładamy całą uzyskaną w taki sposób masę i pieczemy przez około 50 minut. Po upieczeniu warto zostawić ciasto na noc aby mogło się wysuszyć – przygotowanie całej masy zajmuje dosłownie kilka chwil, a efekt może zachwycić nawet najbardziej wymagających smakoszy.

Przepis na gulasz z żołądków drobiowych

Przepis na gulasz z żołądków drobiowych

Przygotowanie tego dania zaczynamy od wyczyszczenia żołądków i ugotowaniu ich razem z przyprawami i czosnkiem. Następnie podsmażamy je na oliwie razem z pokrojoną cebulą, pieczarkami i papryką, podlewając wodą w której je gotowaliśmy. Po podsmażeniu całość powinna być duszona przez około 30 minut, a następnie doprawiona solą i papryką. Do całości dodajemy przecier pomidorowy, a następnie zagęszczamy ją zimnym wywarem z dodatkiem mąki. Gulasz można doprawiać na wiele różnych sposobów według własnego uznania – doskonałą propozycją jest tu gałka muszkatołowa. Całość doskonale smakuje podana na gorąco ze świeżym pieczywem.

Przepis na grillowaną kaszankę

Przepis na grillowaną kaszankę

Kaszanka niewątpliwie należy do zdecydowanie najpopularniejszych podrobów w naszej części świata – jest ona przecież doskonale znana w samej tylko Polsce. Jeśli ktoś chciałby nieco urozmaicić sobie tę potrawę, to bez problemu może przygotować pyszną grillowaną kaszankę wzbogaconą i kilka dodatków. Na samym początku musimy pokroić kaszankę na plasterki, i układać na zmianę na folii aluminiowej razem ze składnikami takimi jak cebula, drobne plasterki jabłek czy słupki papryki. Po zawinięciu całości w folię, należy grillować przez około 30 minut. Danie to jest proste w przygotowaniu, a równocześnie doskonale nadaje się do podawania z różnymi sosami.

Pierogi z wątróbką

Pierogi z wątróbką

Dania z wątróbki należą niewątpliwie do najpopularniejszych podrobów na świecie. Do najłatwiejszych w przygotowaniu i zarazem najsmaczniejszych mogą być zaliczone pierożki z wątróbką, które będą doskonałą propozycją dla każdego prawdziwego smakosza. Przygotowanie farszu jest bardzo proste: do podsmażonej, drobno posiekanej cebuli dodajemy wątróbkę oraz pokrojone jabłka, które nadają naszym pierożkom wyjątkowego smaku. Po doprawieniu smażymy przez około 15 minut i drobno mielimy. Uformowane w cieście pierożki należy smażyć na głębokim oleju do momentu, aż uzyskają rumiany kolor. 

Przepis na domowy pasztet

Przepis na domowy pasztet

Jeśli komuś marzy się wspaniały smak domowego pasztetu, to przygotowanie takiego dania nie jest wcale tak trudne, jak mogłoby się wydawać. Wystarczy tylko przygotować karkówkę i gotować ją przez 50 minut z dodatkiem ziół i przypraw. Następnie zmielić mięso razem z podsmażoną na oliwie cebulą, i po dodaniu ugotowanych bułek oraz jajek mieszać, aż powstanie jednolita masa. Całość powinna trafić do piekarnika rozgrzanego do 100 stopni na około godzinę. Po wyjęciu otrzymamy wspaniały, aromatyczny pasztet który będzie w stanie zachwycić nawet największych miłośników tego typu wyrobów!

Wątróbka drobiowa

Wątróbka drobiowa

Wiele osób boi się podrobów więc na początek coś łatwego. Będzie każdemu smakować jestem pewien.
Potrzebna nam będzie:
- Wątróbka drobiowa najlepiej kurza
- maka
- jajko
- cebula
- jabłko
- sól i pieprz

Cebulę kroimy na plasterki, jabłko w ćwiartki. Wątróbkę panierujemy w mące i jajku(można w samej mące też będzie świetna), nie przyprawiamy. Przyprawimy pod koniec smażenia bo będzie twarda. Cebule wrzucamy na patelnie razem z wątroba i jabłkiem, smażymy. Pod koniec smażenia solimy i pieprzymy.  Pamiętajcie by nie smażyć zbyt długo, smaczniejsza jest gdy smażymy krótko.

Ciasto na pizzę

Ciasto na pizzę to podstawa dobrej pizzy. Przekaże wam swój przepis który jest mam nadzieje jedyny w swoim rodzaju.

Składniki

• dwie i pół szklanki mąki tortowej,
• pół szklanki letniego mleka,
• kolejne pół szklanki – tym razem letniej wody,
• 30 g świeżych drożdży,
• 3 łyżki oliwy z oliwek,
• szczypta soli.
• jedno jajko
• łyżka bazylii i oregano

Przygotowanie

Drożdże rozrabiamy w mleku zmieszanym z wodą, do tego dodajemy jajko i wlewamy tak przygotowany płyn do maki. Ciasto wyrabiamy dodając do niego oliwę i zioła. W razie konieczności dodajemy mąkę. Podane proporcje zwykle sa w sam raz. Tak przygotowane ciasto odkładamy w ciepłe miejsce na około godzinę i pozwalamy mu wyrosnąć. 

Kotleciki serowe

Produkty

- 400 gram mięsa mielonego najlepiej wieprzowego
- 3 łyżki przyprawy do zup w płynie (maggi)
- jajko
- mała cebula
- pieprz, sól do smaku
- 3łyżki bułki tartej
- 125 g mozzarelli w kulce
- przyprawa do mięsa mielonego lub samodzielne przyprawienie
- żółty ser - wg uznania

Przygotowanie

Mięso mielone szykujemy tak jak na mielone czyli jajko surowe wbijamy do mięsa, cebulę kroimy w kostkę lub trzemy na tarce i również do mięsa. Dodajemy magii i bułkę tartą. Mięso wyrabiamy czyli po prostu mieszamy składniki. Mozzarellę dzielimy na cztery porcje, podobnie mięso. Ser zawijamy w mięso posypujemy przyprawą do mięsa mielonego lub swoim własnym bukietem przypraw. Tak przygotowane kotlety gotujemy 30 minut w garnku do gotowania na parze lub w piekarniku. Gdy mięso już jest gotowe posypujemy startym żółtym serem i podajemy.

Faszerowana cukinia z sosem beszamelowym

Dziś proponuje wam faszerowane cukinie z sosem beszamelowym. Potrzebne sa nam następujące składniki: 3 cukinie, 10 pieczarek, 1 duża cebula, 3 ząbki czosnku, 2 pomidory, 1 papryka, zioła prowansalski, papryczka chili, oliwa, ser (dowolny np mozzarella), mąka i masło w ilości takiej samej, mleko, gałka muszkatołowa, pieprz, 3 łyżki zalanej kubkiem wrzątku kaszki manny.

Sposób przyrządzeniaCukinię wydrążamy, miąższ siekamy, a wydrążone cukinie odkładamy na razie na bok.. Czosnek miażdżymy, cebulę kroimy w kostkę i smażymy razem z miąższem. Obrane i pokrojone na plasterki pieczarki smażymy (ale nie za mocno) z obranym, posiekanym w kostkę pomidorem i papryką. Warzywa mieszamy i wsypujemy do nich kasze manną. Doprawiamy, pieprzem, ziołami i papryką chilli. Tak przygotowany farsz nakładamy na wydrążona cukinię.

Przygotowanie sosu beszamelowego

Powoli rozpuszczamy masło i dodajemy mąkę. Bardzo ważne jest dokładne wymieszanie tak by nie było grudek. Następnie powoli dodajemy mleko, nie może być zimne.  Gdy już konsystencja będzie ok doprawiamy solą i gałką muszkatołową. Cukinie z farszem pokrywamy sosem oraz serem, ja używam mocareli ale nadaje się praktycznie każdy.. Piec ok 40 minut w 180st. Smacznego

Ranek

Ranek - pogoda paskudna, powietrze nasiąknięte deszczem, półmrok - ogólna zgnilizna. Lodówka jak co rano obrzucona spojrzeniem, samochód, korki, dotarłam do pracy.

Zabieram się do roboty, a co jest pierwszą czynności po przyjściu do pracy - oczywiście kawa lub herbata w zależności od upodobań. Ja dziś proponuję herbatę.

Potrzebny nam jest kubek, woda, herbata (ulubiona) miód i goździki. Napój rozgrzewający a zarazem orzeźwiający. Należy pamiętać o dwóch sprawach miód dajemy dopiero do lekko przestygniętej herbaty gdyż we wrzątku traci swoje właściwości. Goździki dodajemy od razu, tylko nie za dużo ja daje zwykle dwa - ale zależy to od waszych upodobań na początek proponuje jeden. Możecie też wzbogacać herbatę innymi przyprawami takimi jak cynamon, cukier waniliowy - możliwości jest wiele.

Zupa pomidorowa

Oj tak moi mili zupa pomidorowa to jest to co lubie jeść gotować i podawać.
Składniki:
- woda:)
- przecier pomidorowy
- szponder+kurczak - może być i kostka rosołowa no ale co solidna podstawa to i zupa lepsza
- przyprawy
- marchew
- seler
- por
- pietruszka
- cebula


Wodę zagotowujemy, z mięsem, po pół godziny dodajemy warzywa i gotujemy. Potem dodajemy przecier pomidorowy i doprawiamy do smaku. Ja do pomidorówki lubie dać trochę rozmarynu i cukru. Smak przepyszny. Podaję z ryżem i śmietaną.

Kiełbasa

Tak siedzę sobie w domu i myślę i trafiło na kiełbasę. Szybko do sklepu 5 kg łopatki, 0,5 kg podgardla i mielimy na najgrubszych oczkach. Dorzucamy do tego trochę przypraw ja zwykle daję gorczycę, trochę ziół, czosnek sól, pieprz no i wodę. Tak przygotowane mięso zostawiamy na minimum dwie godziny, ale najlepiej by poleżało przez noc. Nabijamy w kiszkę. Potem gotujemy lub wędzimy.  Przepis przedstawiony tak na szybko ale jak będę pisał jak zrobić kiełbasę podsuszaną to trochę więcej się rozpisze - obiecuję:)

Śniadanie

Ranek, czy nawet wczesny ranek co by tu zjeść, jak się zachować, jak reagować na głód, kawa może herbata.
Schodzę do kuchni, widzę lodówkę co robię otwieram rzecz jasna. Szybki przegląd sytuacji - jogurt, ser, szynka, kiełbasa. Zamykam lodówkę i idę do pracy znowu bez śniadania.
Jak to się dzieje że rano nigdy nie mam apetytu. Nawet jak dzień wcześniej zrobie sobie coś do pracy to i tak nie wezmę, czego oczywiście potem żałuję. Z kąd bierze się tak głupota bo inaczej tego nazwać się nie da.

Codziennie wieczorem obiecuje sobie że zjem rano śniadanie i co dziennie rano noc z tego ne wychodzi. Jeść jeść krzyczy mój brzuch teraz...

Golonka

Tak na szybko przypomniał mi się jeden przepis na golonkę może to nie przepis albo bardziej przepis na rosół czy bazę do każdej golonki i zupy.

Po kolei co robimy bierzemy kolonkę najlepiej przednią - ja taką najbardziej lubię. Do gara do tego warzywa, marchew, pietruszka, seler... w skrócie włoszczyzna, liść laurowy, ziele angielskie i gotujemy. Tak ze trzy godziny nawet chodzi o to by była miękka. A no sól jeszcze rzecz jasna. Jak już miękka można jeść lub robić z nią coś dalej a o tym później z wody po gotowaniu mamy rosół czyli bazę do każdej zupy.

Ziemniaczki smażone

Gotujemy gotujemy.
Już po programie i pomysł się pojawił może niekoniecznie związany z tym co zobaczyłam ale jednak jest tam coś, właściwie było  mianowicie ziemniaki. Tak na marginesie wybierałam się dziś do Ciechanowca na święto wykopków czy jak to się tam nazywało - oczywiście nic z tego nie wyszło no ale tak czy owak obejrzany program natchną mnie do gotowania.
Co nam jest potrzebne - ziemniaki, zile angielskie i liść laurowy no oczywiście sól i pieprz ewentualnie wegeta. Ziemniaki obieramy kroimy w talarki i na patelnię do tego wrzucamy liść i ziele i dusimy smażąc jak to zwykle mówię. Czyli smażymy pod przykryciem. Lepiej jak ziemniaków jest więcej na patelni by tak delikatnie podczas smażenia się dusiły.
Ja tak czy owak zrobiłam zjadłam podałam je sobie na talerzu ze śmietaną.

Wracam do telewizora i kolejnego serialu tez w pewnym sensie kulinarnego bo trochę tam gotują - przepis na życie.

Początek

Długo zastanawiałam się czy zacząć blogować i czy wogle ma to sens, stanęło na tym, ze ma choć do końca nie wiem czemu.   Myślę że skusiła mnie sława i wielkie pieniądze:P których jak mniemam tu nie uzyskam no ale może ktoś przeczyta, weźmie do serca sobie to co pisze i powie coś w tym jest masz racje, podobne patrze na świat.