piątek, 8 listopada 2013

Szafran

Szafran

Znany jako najdroższa przyprawa świata szafran pochodzi najprawdopodobniej z Europy Południowo-Wschodniej, choć nie brakuje także dowodów na to, że jego ojczyzną są tereny dzisiejszej Azji Mniejszej. Nie jest znana jego forma dzika, tradycja uprawy szafranu jest jednak wyjątkowo bogata i datuje się już na czasy, w których najważniejszym państwem świata był starożytny Egipt. Co ciekawe, już w tym najwcześniejszym okresie szafran był uprawiany nie tylko ze względu na jego walory smakowe, ale również ze względu na to, że sprawdzał się jako barwnik, roślina szybko stała się przy tym jednym z elementów rytuałów religijnych (do dziś wykorzystywana jest w tym celu w hinduizmie). Obecnie potentatem w produkcji szafranu jest Turcja.
Jako przyprawę szafran charakteryzuje cierpki smak i zapach zbliżony do tego, jaki posiada skoszona trawa. Charakteryzuje go również delikatny metaliczny połysk sprawiający, że często mówi się także o jego walorach wizualnych. Dziś stosuje się go w kuchniach całego świata przede wszystkim ze względu na walory smakowe, sięgając po szafran powinniśmy mieć jednak również świadomość tego, że mamy do czynienia z przyprawą o walorach prozdrowotnych. W przeszłości szafran podawano między innymi chorym zmagającym się z czarną ospą. Dziś tak poważne choroby można leczyć wykorzystując zdobycze medycyny konwencjonalnej, szafran nadal chwalony jest jednak przez pacjentów zmagających się z rozstrojem żołądka. Coraz częściej można również zapoznać się z wynikami badań naukowych potwierdzający, że regularnie stosowana przyprawa nie tylko powstrzymuje starzenie, ale również może być jednym z elementów profilaktyki antynowotworowej.
Jedna z ciekawszych właściwości szafranu wykorzystywanych w sztuce kulinarnych jest barwienie potraw i nadawanie im pomarańczowego odcienia. Z tego względu do możliwości szafranu chętnie odwołują się cukiernicy, a także producenci curry, serów, a nawet napojów alkoholowych. Często wykorzystywany jest również jako przyprawa poprawiająca smak ryżu i właśnie w takiej postaci szafran pojawia się w wielu potrawach narodowych podawanych nie tylko w Europie (Hiszpania), ale również w Azji (Iran). Wysokie koszty produkcji szafranu przyczyniają się do tego, że nie zawsze możemy otrzymać go w czystej postaci, powszechną praktyką jest zaś mieszanie szafrany z kurkumą, a w dalszej kolejności również z krokoszem.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz